Juf Renske na 44 jaar met pensioen

Renske Straatsma werkt al 44 jaar in het kleuteronderwijs, waarvan 34 jaar in het speciaal onderwijs. Op dinsdag 12 juli was haar laatste dag bij de Antoniusschool aan de Boekenroodeweg in Aerdenhout (onderdeel van de Aloysius Stichting). De dag is begonnen met ballonnen en confetti. Gevolgd door een poppenkastverhaal in de aula. Alle kinderen vonden het super spannend en deden enthousiast mee.

Over Antonius

“Op onze school zitten kinderen die andere onderwijsbehoeften hebben dan kinderen in het regulier onderwijs. Bij ons is het belangrijk dat kinderen met plezier naar school gaan, en positief gaan denken over het ‘leren’ van nieuwe dingen” zo vertelt locatiecoördinator Kitty Booms.

Verrassing

We spreken Renske vlak voordat ze met pensioen gaat, tijdens haar feestelijke afscheidsdag. “Deze dag is voor mij echt een verrassing. Ik hou van verrassingen en van feesten. Het maakt mij niet uit hoe gek het wordt. Ik vind het gewoon enig. En vooral zo’n poppenkast, dat is zo ontzettend leuk” aldus Renske Straatsma.

Kinderen bloeien op

Als we Renske vragen naar haar werk met kleuters is ze ook na 44 jaar nog heel enthousiast over haar vak. “Soms worden kinderen op een reguliere school geschorst, voordat ze bij ons komen. Dan krijgen we bij de overdracht allerlei waarschuwingen. Dit kindje bijt, slaat en schopt. Daar zie je bij ons helemaal niets van terug. Kinderen bloeien hier helemaal op. En dat is niet zo gek, want ik heb er 14 in de klas, in plaats van 30 of meer. Maar, ik ben wel heel blij met mijn klassenassistent, want het wordt steeds pittiger” vertelt Straatsma.

Citotoets voor kleuters

Ondanks haar enthousiasme voor het vak, ziet Renske ook veranderingen. En die zijn niet altijd positief: “Kleuters van nu moeten wel heel veel. Vanaf drie jaar fietsen zonder zijwielen en zwemmen vanaf vier jaar. Ze moeten op de gymclub en op voetballen. Van alles. En natuurlijk de Citotoets voor vierjarigen. Ze kunnen net een potlood vasthouden. Streep het eierdopje aan, staat er dan. Ze weten heus wel hoe dat eruit ziet, als het op tafel staat. Maar zo’n plat eierdopje op een tekening? Potlood, streepje zetten, bladzijde omslaan, volgende vraag. Zo’n iPad snappen ze wel, maar dit? En dan scoren ze een E.”

Ouderavond

Deze E-score is ruim onder het landelijke gemiddelde (10% van de leeftijdgenootjes haalt dezelfde score). En dus heeft Renske als kleuterjuf al te maken met ongeruste ouders. “We beginnen ouderavonden met plakboeken, een anekdote en een filmpje. Allemaal heel leuk. Maar hij heeft wel een E. De ouders vinden dat heel erg. In de klas laat zo’n kleuter het allemaal wel zien, maar niet op dat Cito-papiertje. Vanaf groep drie (als ze zes jaar zijn) vind ik het oké. Maar niet vanaf vier jaar. Het zijn kleuters. Die kunnen iets niet, en een week later kunnen ze het wel. Gelukkig is de peutertoets voor driejarigen afgeschaft” zo meent Straatsma.

Bouwhoek

“De kinderen in groep drie willen graag in de bouwhoek na hun rekenles. Je hebt scholen met zo’n bouwhoek of een poppenhoek, zandtafel, waterbak of een LEGO-kist. Maar je hebt ook scholen waar helemaal niks meer is. Dan mag je op vrijdagochtend speelgoed meenemen van huis. Zo’n school zonder spullen. Dat is toch vreselijk” vindt Renske Straatsma.

Inspirator

Renske leerde veel van voormalig directeur Peter Mol: “Hij vertelde eens over een nieuwe klassenassistent die iets aan de muur hing met twee punaises. “Bij ons moet je dat echt met vier punaises doen. Anders gaat het wapperen, en zitten alle kinderen daarnaar te kijken. Dit soort details zijn heel belangrijk in ons soort onderwijs. Peter is daar heel sterk in. Hij heeft zijn ervaringen samengevat in een aantal geweldige boeken.”

Drie kwartier spelen

De Antoniuschool heeft een relatief jong team. We vragen ervaringsdeskundige Renske naar tips voor haar jongere collega’s: “Toen ik 19 was, begon het eigenlijk met alleen maar spelen. En dan ging je van daaruit dingen doen. Dat is nu wel anders. Kinderen moeten nu veel te lang aan een tafeltje zitten. Laat ze alsjeblieft drie kwartier spelen. Dan pas zie je dingen op gang komen. Onze kinderen kennen elkaar niet uit de straat, dus voordat ze samen wat gaan doen, heb je meer tijd nodig.” Ondertussen rennen de kinderen uitgelaten over het schoolplein. “Kijk, dat is toch geweldig. Rennen, lekker buiten, fantasiespel. Buiten leren ze heel veel. Juist van spelen.”

PABO

Op de PABO krijg je nu ook een tegenbeweging, aldus Renske: “Ga je kleuters doen of grotere kinderen? Dat er toch meer onderscheid komt. Ik had ooit een PABO- studente die ging zitten in mijn klas. Zegt ze; ‘we gaan vandaag rijmen, wat rijmt er op stoel?’ Doodse stilte. Je moet kleuters eerst vertellen wat rijmen is, dan moet je voorbeeldjes meenemen. Anders lukt het niet. Het zijn kleuters, geen schoolkinderen. Er is nu ook een werkgroep die zo heet. Psychologen en pedagogen erbij. Ik vind dat een goed idee.”

Meer mannen voor de klas

“Wij hebben één man in ons team, meester Rein. Hij komt van de PABO. Na zijn stage is hij meteen aangenomen.” Renske is blij dat er binnenkort ook nog een mannelijke assistent komt werken voor Antonius. “Mannen zijn toch anders met 14 jongetjes in de klas. Dat zie je ook met voetballen. Ik ben 64, en wil best een balletje trappen, maar meester Rein gaat er gewoon tussen liggen. Dat vinden ze hartstikke leuk. Zijn gymles is ook anders. Hij laat ze lekker gaan, en klimmen. Ze vallen heus niet. Vrouwen denken eerder ‘kijk toch uit.’ Meester Rein is helemaal favoriet. Ouders vinden het ook heel erg leuk.” Als Renske iets zou kunnen veranderen in het onderwijs, dan zou ze “heel veel mannen aannemen”.

Geslaagd afscheid

Deze speciale dag wordt helemaal in stijl afgesloten. “We hebben gezongen, toneel gespeeld, cadeautjes gegeven en er een geslaagd afscheid voor Renske van gemaakt. We maken ons geen zorgen dat ze zich gaat vervelen. Renske past wekelijks een dag op haar kleinzoon, doet vrijwilligerswerk als clown en ze blijft gelukkig als invalkracht voor Antonius beschikbaar” aldus locatiecoördinator Kitty Booms. <<<